Dag 18; Venice Beach (California)

Om 7 uur ben ik al wakker. Ik blijf nog even liggen, maar ga er dan toch uit. Ik zet thee/koffie en was een paar shirtjes die heerlijk op het balkon, in het zonnetje, kunnen drogen. De lucht is inmiddels al strak blauw, dus het belooft een mooie dag te worden.

Na het ontbijt ik, lopen we Ocean Front Walk helemaal uit. Zon, zee, strand en een keur aan mensen/artiesten. Wat wil een mens nog meer.

We komen zelfs de 'famous' Harry Perry tegen.

We kopen nog een badlaken (die van Anja is ergens verdwenen) en een korte broek voor Benny en dan lopen we langzaam terug naar The Sidewalk Café, waar we met Mark zullen lunchen.

Wij zijn iets te vroeg, hij is iets te laat, maar het weerzien is hartelijk. Hij heeft een zelf ontworpen Venice T-shirt aan en hij verteld er meteen bij dat een vriend, die een winkeltje heeft, er 7 verkocht heeft in 3 dagen tijd. De zaken gaan goed!

.....en dan gaan we naar Animal House, waar Maria werkt. Wat heerlijk om haar weer te zien. Ben en Mark kopen beiden een overhemd en als we beloofd hebben Mark volgende week nog een x te bellen gaan we ieder een kant op.

De rest van de middag brengen we door op het strand. We smsen met de familie Witteman en spreken af dat we vanavond nog een xtje met zijn allen gaan eten.

Om 6.15pm zijn Rob en Heike bij ons hotel en dan lopen we, voor de 2e x vandaag O.F.W. uit, richting The Sidewalk Café, waar we ook vanavond weer zullen eten. Het is gezellig en als we terug zijn bij het hotel zetten we koffie en praten we op de ontbijt patio nog even na. Om 10.15pm gaan ook zij terug naar hun hotel in Santa Monica. Over 2 dagen gaan zij al weer naar huis, wij hebben nog een week. We spreken af dat, als we eenmaal thuis zijn, we een 'foto/film' avondje zullen houden.

Dag 17; From Barstow (California) to - Ending Point Route 66 - to Venice Beach (California)

Half 8 loopt de wekker af en na het ontbijt gaan we op pad voor het allerlaatste stuk van deze geweldige puzzeltocht met de titel; Route 66!

Ons hotel ligt aan de Route, dus we zitten meteen goed. We volgen onze Merian Route 66 travelguide en die leidt ons de Interstate constant op en af, maar de meeste miles rijden we toch over de Route 66. We rijden door vele dorpjes. Het is opletten en puzzelen maar het gaat goed, totdat de Route 66 overgaat in de Pasadena Freeway (Ca 110) die ons naar Los Angeles brengt. We rijden op de meest linkerbaan, het is superdruk en dan zien we de afslag Sunset Blvd aan de rechterkant.....oeps, no way dat we op tijd deze drukke vierbaansweg over kunnen steken. Helaas! We missen de afslag die ons door Beverly Hills naar de Santa Monica Pier, het eindpunt van de Route 66, zal brengen

Het hotel ziet er prachtig uit. Was het vorig jaar nog bleek beige/roze met paars, nu is het warm blauw met okergeel.

Op de gevel een prachtige mozaiek van een zeemeermin.

Alfonso, bij de receptie, herkent ons meteen. "Welcome Back!" Hij geeft ons een kamer aan de patiozijde. Als ik vraag of we daar een balkon hebben waar Ben op kan roken verteld hij dat het hotel 'Smoke-free' is en dat er, ook op de balkons, niet meer gerookt mag worden, maar vervolgens geeft hij ons toch een kamer met balkon aan de buitenkant van het hotel. Ben mag er roken, zolang er geen klachten komen van andere gasten. How nice! De kamer is alleen nog niet klaar dus we drinken koffie bij Starbucks aan de overkant en lopen nog even naar de Venice Pier. Als we terug komen is de kamer schoon en kunnen we erin.

We blijven hier 12 dagen dus de kleren kunnen nu uit de koffer en in de kast. Heerlijk! Dit voelt als thuiskomen. De balkondeur gaat meteen open en die gaat pas weer dicht als we vertrekken.

We eten bij Islands Burgers aan de overkant. Allebei taco's. Benny met kip en Anja met vis. Uiteraard hebben we de lekkerste frietjes (met schil) van de wereld erbij.

Terug in het hotel bellen we, zoals beloofd, Mark (Lennon). We spreken af dat we hem morgen ochtend om 9am een 'wake-up call' geven en dan spreken we af of we samen gaan ontbijten of lunchen. We proberen ook John en Maria nog te bellen, maar die nemen de telefoon niet op. Morgen proberen we dat nog wel een x.

Om 11pm belLen we Mitchell. Het is in Nederland inmiddels al 5 augustus dus hij is jarig. HAPPY BIRTHDAY SON!! XX

Dag 16; From Kingman (Arizona) to Barstow (California)

De wekker loopt af om 7am en na het otbijt vertrekken we richting Barstow. De laatste stop voor we het eindpunt van de Route 66 zullen bereiken.

Wat een prachtige stukje weg/natuur komen we hier tegen. De weg is smal en slingert omhoog en omlaag.

We stoppen uiteraard af en toe om van het uitzicht te genieten.

En dan komen we door Oatman...

De tijd is hier stil blijven staan.....

Er is zelfs een hotel.....

Dat is wel iets om over na te denken..... Helaas durfden we in de bouwvakvakantie niet 'op de gok' naar de V.S, dus hebben we alle hotels al van te voren gereserveerd. Jammer, want nu hebben we, weliswaar in allemaal prachtige hotels gelogeerd, maar we hebben zoveel prachtige autentieke Route 66 'hotels/motels' gezien, daar hadden we ook wel heel erg graag een nachtje geslapen.....

Als we Oatman uitrijden wordt de weg geblokkeerd....

En zijn het er eerst maar drie....

.....het worden er steeds meer

We vervolgen de weg door de woestijn, waar we ook nog langs de Amboy Crater komen

In Ludlow, waar we de Interstate weer op moeten eten we nog wat en na nog wat laatste Route 66 miles komen we aan in Barstow.

En hadden we het eerder over de typische Route 66 hotels/motels. Ook vandaag hebben we weer een prachtig Best Western hotel. Wat een luxe.....

We brengen nog lekker wat tijd door bij het zwembad en na een douche en koffie/thee gaan we op zoek naar een restaurant om wat te eten. We hebben deze x moeite om iets te vinden en we eindigen dan ook bij I-Hop. Benny heeft kip en Anja Tilapia filêt. En zijn we niet echt fan van dit soort eetgelegenheden het smaakt prima! We lopen nog wat rond in Barstow en gaan dan terug naar het hotel. Morgen de laatste rit!

Dag 15; Hooverdam (Arizona)

Als we wakker worden is het op de telefoon 7am en op de wekker 8am.....we hebben dus ergens gisteren een tijdzone gemist!

Anja maakt snel thee/koffie en springt onder de douche, zij wil het ontbijt niet missen. Benny heeft geen zin om te haasten, waar hij spijt van krijgt want er is roerei, rösti en worstjes! Anja houd het bij geroosterd brood met ei en jam en koffie en jus.

Om half 10 rijden we via US Highway 93 North richting de Hooverdam. Het is 1 lange rechte weg...

..... en dan ineens is de dam zichtbaar.

De weg slingert nu naar beneden en we stoppen een paar x om de dam te bewonderen.

Tot slot rijden we zelfs over de dam heen en zetten we de auto in de parkeergarage om, na de koffie, de dam over te lopen.

Ze zijn op dit moment bezig om de Colorado River Bridge aan te leggen zodat het verkeer, richting Las Vegas, in de toekomst niet meer over de dam heen hoeft.

Op de weg terug naar Kingman slaan we af richting de Colorado River en komen terecht bij Willow Beach. Grappig is, dat wij in Arizona staan en dat in het midden van de rivier de grens met Nevada ligt.

Terug in Kingman bezoeken we het Mohave en het Route 66 museum....

....en deze gigantische lokomotief met 2 aanhangers die 'gewoon' midden in het dorp staat.

We duiken, bij het hotel, nog even lekker het zwembad in. Het is 111*F (44*C) dus een verkoelende duik is helemaal niet verkeerd.

We eten bij een steakhouse vlakbij het hotel. Benny heeft Fish & Chips en Anja heeft Fried Shrimps. We krijgen er Cowboy (black) beans bij en een salade.

De rest van de avond brengen we door voor de tv. Er is een Bruce Willis marathon.

Morgen op naar Barstow. De laatste stop voor we aankomen bij het eindpunt van deze Route 66. De Santa Monica Pier.

Dag 14; From Grand Canyon N.P. (Arizona) to Kingman (Arizona)

Het is 4pm als we in Kingman aankomen na een wel erg leuke dag! Waarschijnlijk het allerleukste stuk Route 66 van de hele tour.

Na het ontbijt laden we de koffers in en gaan op weg naar het langste ononderbroken stuk Route 66 wat nog in oude staat is. Bij Williams gaan we de I-40 op om er bij Exit 139 weer af te gaan.

We rijden een paar dorpjes door en dan komen we aan in Seligman, de thuisstad van Angel Delgadillo, de stichter van de Historic Route 66 Association. De Route 66 is de Mainstreet van dit stadje. We parkeren de auto en besluiten de straat van links naar rechts uit te lopen.

De eerste lokatie is Historic Seligman Sundries. Een typische Route 66 store incl. benzinepomp en truck.

Voor de deur zitten 3 'oversized' Amerikanen in spijkerbroek, T-shirt en bretels

We lopen wat rond als we een Route 66 klok, met verlichting, zien besluiten we die te kopen. Als we gaan afrekenen vraagt de dame van de winkel, Lynne, of we koffie willen. Lekker! Ze heeft geen décaf, maar dat gaat ze meteen zetten, geen enkel probleem. Met een afwasteil vol koffie voor onze neus raken we aan de praat. Ze vraagt waar we vandaan komen en dan laat ze ons de 'Dutch Souvenir Corner' zien. Allemaal Dutch stuff, gekregen van toeristen die hier 1 of zelfs meerdere malen geweest zijn.

Er is zelfs een door Adriaan (van Bassie) gesigneerde kaart. Ze verteld dat Adriaan in de store is geweest en haar die kaart heeft gegeven. Als we vertellen wie B&A precies zijn en dat er een dvd is waarbij B&A door de V.S. trekken is ze helemaal enthousiast, wat ons dan weer laat beloven dat we die dvd, zodra we thuis zijn, aan ze op zullen sturen. Als haar man, Frank, ook binnenkomt haalt deze meteen een fototoestel tevoorschijn. Er wordt van elke customer een foto gemaakt. We schrijven wat in het gastenboek en Frank & Lynne beloven onze foto daar bij te zulllen plakken. Uiteraard maken wij ook nog een foto van deze super aardige mensen.

We blijven er bijna een uur en als we weggaan krijgen we nog een kaart met een lieve boodschap er op.

We fotograferen/filmen de hele straat zo'n beetje...

The Old Barbershop...

En de famous Snow Cap Drive In...

We kopen nog wat souveniers en ansichtkaarten en dan lopen we terug naar de auto. We gaan weer verder.

Op advies van ons gidsboekje lunchen we bij het Frontier Café, eveneens een origineel exemplaar van de Route 66.

We hebben fish & Chips en het smaakt voortreffelijk!

Na de lunch stoppen we nog bij Hackberry General Store, die helaas gesloten is, maar er is buiten genoeg te zien.

Hierna gaan we de weg weer op weg richting Kingman...

.....waar we aan het eind van de middag aankomen en nog een uurtje bij het zwembad doorbrengen.

Het duurt lang voor we slapen, het is warm buiten, de airco doet zijn best, maar heeft écht moeite om het binnen koel te houden!

Dag 13; Grand Canyon N.P. (Arizona)

Om 4am loopt de wekker af! We gaan met Rob en Heike naar de zonsopgang in de Grand Canyon. Om 5am staan we in de lobby van het hotel en om 5.10am staan we op Matherpoint!Wat een drukte! We zijn duidelijk niet de enige.

Het is bijzonder om te zien dat, wanneer er eenmaal een puntje van de zon te zien is deze in no-time hoog aan de hemel staat. Je ziet de zon bijna letterlijk 'bewegen'.

Prachtig!!

We laten ook nog even een foto van ons maken, als bewijs dat we écht zo vroeg op waren.

Terug in het hotel lopen we meteen door naar het ontbijt en om 8.15u zwaaien we de familie Witteman uit. Zij gaan richting Lake Havasu, wij blijven nog een dag in de Grand Canyon. We zijn straks weer tegelijk in Venice Beach/Santa Monica, dus misschien komen we elkaar dan nog een x tegen.

We brengen de rest van de ochtend door bij het zwembad. Heerlijk. In en uit het water en in en uit de zon. Genieten!

Om half 2 lunchen we in het hotel. In de ontbijtzaal is een warm/koud buffet met rijst, pasta, kip, spare-ribs, salade's en brood. Niemand vraagt naar ons kamernummer en er is niemand om af te rekenen. Gratis lunch dus. Yummie!!

We parkeren de auto weer bij Matherpoint en lopen dan richting de Plaze langs het rim. Het uitzicht is prachtig.....

.....maar het is warm, héél warm en we stoppen dan ook regelmatig om in de schuduw even uit te rusten en af te koelen.

In no-time is ons water op en we snakken naar een ijsje. We zijn de Plaza al voorbij, dus we lopen het hele stuk weer terug. We kopen ijs, water én een kop koffie en als we bijgekomen zijn, nemen we de shuttle bus terug naar de auto. Het is inmiddels 4uur, we zijn pas 2 uur in het park, maar we zijn te moe en te oververhit om nog op de zonsondergang te wachten.

We gaan terug naar het hotel waar we tot 9pm op bed tv kijken. Dan lopen we naar de Mac waar we een frietje delen, want we hitte zorgt ervoor dat we nog steeds geen honger hebben. We nemen nog een McFlurry voor onderweg en duiken vroeg het bed in.

Morgen op weg naar Kingman over het langste stuk Route 66 dat nog in originele staat is!!

Dag 12; Grand Canyon N.P. (Arizona)

Nadat Ben om half 5 wakker was, koffie gezet had en riep dat we naar de zonsopgang gingen kijken is hij toch terug naar bed gegaan en hebben we tot half 8 geslapen. We hebben lang en uitgebreid zitten ontbijten met de fam. Witteman en daarna heeft Benny wat bij het hotel gefilmd en Anja wat shirtjes gewassen.

Rond half 11 gaan we richting de Grand Canyon.

We waren hier in 2006 ook al en alles ziet er zo bekend, vertrouwd uit, maar het blijft indrukwekkend.

We zetten de auto op de markt plaza waar we water en koffie inslaan en lopen dan, tot zover mogelijk langs het rim richting Hermits Rest. Het laatste stuk is helaas, wegens onderhoudswerkzaamheden, afgesloten.

We lopen een klein stukje terug en stappen dan op de shuttle bus richting de auto.

Terug in het hotel doen we wat kaarten op de bus en dan brengen we de rest van de middag, samen met de Wittemannetjes, lekker door bij het zwembad.

Na een frisse douche staan we om half 8 weer klaar in de lobby van het hotel. We gaan, samen met Rob, Heike, Marco en Mario eten in Grand Canyon Village. We vinden een gezellig steakhouse en om half 11 gaan we weer richting hotel.

We drinken nog wat in de lobby en geven Rob en Heike wat tips over de Route 66. Zij gaan morgen richting Lake Havasu en willen een stukje van de Route rijden. Wij hebben morgen nog een volle dag Grand Canyon.

Dag 11; From Holbrook (Arizona) to Grand Canyon N.P. (Arizona)

We ontbijten later dan we gewend zijn en het is dan ook al half 10 als we wegrijden. Op naar de Grand Canyon! Dachten we in 2006 nog dat dat een éénmalig bezoek was, nu amper 2 jaar later, zijn we voor de 3e x in de V.S. en voor de 2e x op weg naar dit prachtige Nationale Park. Hoe vreemd kan het gaan.....

We starten met een stukje Interstate, maar al snel gaan we er af en komen op de Route 66 langs Jack Rabbit.

Na weer een deel Interstate komen we terecht op een prachtig stukje Route 66 door de heuvels, we steken de Interstate over en dan komen de borden.....

De '66 brengt ons naar Winslow Arizona, bekend van het Eagles nummer 'Take it Easy', waar we uiteraard op de foto gaan.

Het is er volop druk met toeristen en op beide 'corners' zit een souvenierswinkel waar Benny even helemaal los gaat. Met t-shirts, sleutelhangers, cd en koffiemok gaan we weer op weg.

De volgende stop is een Meteoor Crater. 49.000 jaargeleden is hier een meteoor neergestord. De crater is 22 voetbalvelden groot.....

Nau komen we op een wel heel oud stukje Route 66 terecht. We stoppen bij ghost town Two guns...

.....om vervolgens een wel héél oude dierentuin tegen te komen.

We stoppen bij een benzinepomp voor koffie en dan belt Brendon. Er is een aardbeving geweest bij L.A. De schok was te voelen tot in Las Vegas en San Diego....mmmm, vanavond maar eens naarhet nieuws kijken. We zijn pas over een week in Venice Beach, maar toch...

We rijden via Flagstaff naar de Grand Canyon.

We verblijven in het zelfde hotel als 2 jaar geleden en het lijkt of we niet weg geweest zijn.

Meteen bij het inchecken lopen we de familie Witteman tegen het lijf. Zij rijden de route die wij in 2006 hebben gereden en we wisten dat we op dezelfde moment in het zelfde hotel zouden zijn, maar het blijft vreemd!

We eten in het hotel. Een buffet met voor-, hoofd- en nagerechten. Heerlijk.

Morgen een hele dag Grand Canyon!