2008 U.S.A Route 66

Dag 6; From Springfield (Missouri) through Kansas to Oklahoma City (Oklahoma)

Het is 8.15pm en dag zit er al weer bijna op.

Vanochtend, na het ontbijt, rond 9am rijden we weg uit Springfield, Eerst de I-44 West en daarna pakken we de Route 66 weer op. Het is rustig rijden vandaag, 4 banen breed, af en toe een dorp, maar eigenlijk niets noemenswaardigs.We rijden Kansas in......

.....maar rijden er ook weer net zo snel uit en passeren de grens van Oklahoma.

We rijden ook nog een héél oud stuk van de Route. In het midden is de weg nog redelijk verhard, maar aan de zijkanten is het grind/split. We laten een grote stofwolk achter ons als we er over heen rijden, maar niemand heeft er last van, want zoals de afgelopen dagen al vaker is voor gekomen, wij zijn de enige op deze weg.

Even voor Tulsa gaan we de I-44. We willen niet dwars door Tulsa rijden en het is nog een aardig stukje rijden naar Oklahoma City. we willen niet weer pas om 7pm in het hotel aankomen.

Als we, ergens halverwege, tol betaald hebben en weg rijden zit er ineens een politie auto achter ons

Surprised
. De zwaailichten gaan aan en we stoppen op de vluchtstrook. De agent vraagt om rijbewijs en vraagt, als hij het rijbewijs niet herkent, waar we vandaan komen. We vertellen het hoe, wat en waarom en hij vindt het geweldig dat we de Route 66 aan het rijden zijn. Hij roept nog dat Benny de volgende x richting aan moet geven bij het invoegen na de tol en dan wenst hij ons een 'save trip and a good day!'

Met de Mapquest routeplanner op schoot rijden we in 1x goed naar het hotel. Het is 5pm en nog bloedheet. Onze kamer ligt naast het zwembad en voor het 1st, sinds we aan de reis begonnen zijn, hebben we daar ook tijd voor. Het water is heerlijk en op het ligbed in het zonnetje is zo het nog lekkerder.

We eten bij Red Lobster. Wow, wat is dat lekker!!. Anja heeft (uiteraard) kreeft en garnalen met sla en baked potato, Benny heeft zalm en garnalen in een cocoskorst (hij lust geen garnalen), maar hij heeft nog nooit zo lekker gegeten, zegt hij!!

Terug in het hotel checken we nog even de mail. We hebben een berichtje van Mark Lennon. We zullen hem bellen als we in Venice Beach zijn om dan af te spreken wanneer we samen gaan lunchen.