Half 8 loopt de wekker af en na het ontbijt gaan we op pad voor het allerlaatste stuk van deze geweldige puzzeltocht met de titel; Route 66!

Ons hotel ligt aan de Route, dus we zitten meteen goed. We volgen onze Merian Route 66 travelguide en die leidt ons de Interstate constant op en af, maar de meeste miles rijden we toch over de Route 66. We rijden door vele dorpjes. Het is opletten en puzzelen maar het gaat goed, totdat de Route 66 overgaat in de Pasadena Freeway (Ca 110) die ons naar Los Angeles brengt. We rijden op de meest linkerbaan, het is superdruk en dan zien we de afslag Sunset Blvd aan de rechterkant.....oeps, no way dat we op tijd deze drukke vierbaansweg over kunnen steken. Helaas! We missen de afslag die ons door Beverly Hills naar de Santa Monica Pier, het eindpunt van de Route 66, zal brengen

. Teruggaan is geen optie, dus we blijven op de Ca 110 tot we de afslag Santa Monica zien. Hier gaan we er dan toch af en gaan nu proberen vanaf hier richting de pier te rijden. Jammer genoeg komen we niet bij de pier terecht, maar rijden we ineens via Ocean Av Venice Beach binnen. We besluiten niet meer terug te rijden naar Santa Monica, het is genoeg geweest. Het eindpunt van de Route 66 zoeken we van de week wel op, als we lopend naar S.M gaan. We rijden nu door naar The Inn at Venice Beach. Het hotel waar we inmiddels voor de 3e x zullen verblijven.

Het hotel ziet er prachtig uit. Was het vorig jaar nog bleek beige/roze met paars, nu is het warm blauw met okergeel.

Op de gevel een prachtige mozaiek van een zeemeermin.

Alfonso, bij de receptie, herkent ons meteen. "Welcome Back!" Hij geeft ons een kamer aan de patiozijde. Als ik vraag of we daar een balkon hebben waar Ben op kan roken verteld hij dat het hotel 'Smoke-free' is en dat er, ook op de balkons, niet meer gerookt mag worden, maar vervolgens geeft hij ons toch een kamer met balkon aan de buitenkant van het hotel. Ben mag er roken, zolang er geen klachten komen van andere gasten. How nice! De kamer is alleen nog niet klaar dus we drinken koffie bij Starbucks aan de overkant en lopen nog even naar de Venice Pier. Als we terug komen is de kamer schoon en kunnen we erin.

We blijven hier 12 dagen dus de kleren kunnen nu uit de koffer en in de kast. Heerlijk! Dit voelt als thuiskomen. De balkondeur gaat meteen open en die gaat pas weer dicht als we vertrekken.

We eten bij Islands Burgers aan de overkant. Allebei taco's. Benny met kip en Anja met vis. Uiteraard hebben we de lekkerste frietjes (met schil) van de wereld erbij.

Terug in het hotel bellen we, zoals beloofd, Mark (Lennon). We spreken af dat we hem morgen ochtend om 9am een 'wake-up call' geven en dan spreken we af of we samen gaan ontbijten of lunchen. We proberen ook John en Maria nog te bellen, maar die nemen de telefoon niet op. Morgen proberen we dat nog wel een x.

Om 11pm belLen we Mitchell. Het is in Nederland inmiddels al 5 augustus dus hij is jarig. HAPPY BIRTHDAY SON!! XX